Prolog

Draco, Astoria, Blaise

- Gdybym wcześniej wiedział, że czeka mnie jeszcze jeden rok w tej szkole – Odezwał się Draco nieobecnym głosem. – rzuciłbym się z którejś wieży – Zmierzył potępiającym spojrzeniem grupkę małych dzieciaków żegnających się z rodzicami.

Na peronie 9 i ¾ panował nieopisany gwar i harmider. Uszy wszystkich wypełniały piski sów, przenikliwe miauczenie kotów, a przede wszystkim głosy tak dobrze znanych osób. Wydawałoby się, że w ostatnim czasie nic nadzwyczajnego nie miało miejsca. Każdy z osobna starał się tak myśleć, próbując stopniowo kasować mrożące krew w żyłach wspomnienia. Nie było już nic co mogłoby im zagrażać.

- Z pewnością – Stojący naprzeciw Draco Blaise odparł zgryźliwie, uśmiechając się pod nosem. Astoria Greengrass zawtórowała płynnym chichotem. 
Malfoy tylko prychnął wzgardliwie z cynicznym uśmiechem na ustach, poderwawszy podbródek. - …A już się obawiałem, że nie trafi.

Nott, Pansy, Victor

Przez tłum przedzierała się trójka siódmoklasistów. Właściwie jedna osoba ciągnęła za sobą dwójkę  złączonych ciał.

- Przestańcie, chociaż na chwilę – Victor Baker był dobrze zbudowanym Gryfonem o burzy mahoniowych włosów, które właśnie opadły mu na czoło. Wlókł za rękaw swojego najlepszego przyjaciela i jednocześnie kuzyna od strony matki. Rzucił wzrokiem pełnym politowania, sycząc. – Błagam, Ted.

 Na te słowa wysoki, ciemnowłosy chłopak wyprostował się, odgarniając włosy. Otwarłszy kciukiem usta, uśmiechnął się do nieskazitelnej twarzy Pansy. Obydwoje pośpiesznie obtarli dłońmi swoje ubrania, gotując się na spotkanie z tłumem.

- Tam! – Pansy wykrzyknęła, machając ręką nad głowami wszystkich ludzi. – Chodźcie, prędzej – szarpnęła lekko Notta, który ruchem oczu stanowczo nakazał Victorowi podążać za nimi. Jednakże ten tylko żartobliwie pomachał, nim całkowicie zmienił kierunek, rozgarniając tabun czarodziejów, by umożliwić swobodne przejście.

Hermiona, Ginny

Mimo tak zwykłego wstępu, nie można było czuć, że to zwykły początek roku szkolnego w Hogwarcie. Nie każdy powrócił, by dokończyć swoją naukę. Skutkowało to tym, że teraz Hermiona Granger rozmawiała tylko z jedną osobą na peronie.

Ginny zaśmiała się wesoło.

- Spójrz, Jasper już tu jest!

Hermiona podążyła opanowanym wzrokiem za wskazanym kierunkiem i uśmiechnęła się gładko. Nie zastanawiając się nad niczym, energicznie kiwnęła smukłą dłonią i niemal w tej samej sekundzie chłopak jej odpowiedział.

 Szesnastoletni Jasper Bennet był idealnym partnerem do każdego projektu, pracy domowej, czy wymiany poglądów w obszernej bibliotece. Jego niebiesko-szary krawat majaczył z daleka, widać, zdążył już się przebrać. Na twarzy chłopaka zawsze gościł uśmiech, a palce wiecznie zaciskały się na okładce jakiegoś opasłego tomiszcza. Zmierzał naprzeciw tłumowi, z pewnością kogoś poszukując, gdy wtem ktoś szturchnął go na tyle ordynarnie, że okulary z jego nosa niemalże upadły wprost pod stado dzikich stóp niezliczonej ilości osób.

- Malfoy – Syknęła brązowowłosa, mrużąc ze złości swoje orzechowe oczy. – Malfoy i jego świta – Pokręciła powoli głową, chcąc puścić się za sprawcą i zmusić go do przeprosin, mimo że już straciła Jaspera z oczu.

- Odpuść, Hermiono – Usłyszała za sobą głos gładki jak aksamit i poczuła lekki uścisk na ramieniu. Zarzuciwszy swoją burzą loków, ujrzała uśmiechającego się Victora. Ucisk zelżał, a Hermiona westchnęła, cofając krok.

Addison, Millie, Jasper, Randall

Jasper z nieopisaną radością i werwą przywitał się z Hermioną Granger, Prefekt Naczelną, jednak musiał odszukać kogoś jeszcze ważniejszego. Na jego twarzy rozkwitł uśmiech pełen ekscytacji, gdy w nieokrzesanym tłumie rozpoznał dwójkę swoich przyjaciółek, sprzeczających się o coś zawzięcie. Przyśpieszył kroku, jednak wtedy poczuł nagły ból w ramieniu. W ostatniej chwili przytrzymał okulary i nawet nie podniósł wzroku w poszukiwaniu winowajcy, tylko puścił się jeszcze szybszym biegiem.

Trójka naprawdę specyficznych przyjaciół z szóstego roku witała się ze sobą, krzycząc jeden przez drugiego.

Gdy emocje opadły, Addison Carter, niska Gryfonka o gęstych włosach koloru mlecznej czekolady, sarknęła przygnębiającym tonem.

- No i zepsuł mi rok szkolny. – Westchnęła z niezadowoleniem, machnąwszy lekceważąco dłonią.

- Czemu? Co jest? – Spytała łagodnie czarnowłosa Millie, jednocześnie z Jasperem podążając wzrokiem za kierunkiem Addie. Dopiero wtedy przygryzła dolną wargę i spuściła głowę, zapalczywie obserwując węża widniejącego na jej piersi.

Ku trójce uczniów zmierzał kolejny Ślizgon z ich roku. Dumnie uśmiechnięty i wyprostowany Randall Gilbert. Szczupły i nieziemsko przystojny chłopak z rodu o doskonałej historii. Wielu ludzi widziało w nim młodszą wersję Dracona Malfoya, jednak to stwierdzenie nie miało w sobie nawet grama prawdy. Tej dwójki nie łączyło nic więcej oprócz koloru krawata zawiązanego pod szyją. Mimo, że obydwaj byli blondynami, włosy Randalla nie były śnieżnobiałe, tlenione, jak Dracona. Jego fryzura wyglądała jakby wylano na nią srebro z domieszką typowego koloru blond. Jego oczy…Millie dobrze je znała. Spojrzenie najbardziej przeszywające i przyprawiające o gęsią skórkę, a jednocześnie pełne drwiny. Tęczówki zimne, szare. Można powiedzieć, że znała je jeszcze mocniej niż po prostu  „dobrze”. Chociażby teraz miała okazję im się przyjrzeć, gdy nachylał się, by złożyć na jej ustach pocałunek.

- Jak dotąd, nic się nie zmieniło – odepchnęła go lekko, odzywając się pustym głosem.

*

Hermiona odchrząknęła, musnąwszy opuszkami palców swoją odznakę Prefekta Naczelnego.

- Witajcie – Ton głosu miała napięty, choć mimo wszystko udało jej się poprowadzić zebranie Prefektów w Ekspresie Londyn-Hogwart. Pomijając fakt, że dopóki nie nadeszła kwestia patrolowania korytarzy nikt nie zamierzał jej słuchać.

-  Pewnie już wiecie, że patrolować korytarz ma dwójka prefektów z innych domów, chłopak i dziewczyna. – Urwała, spoglądając na kartkę. - …Przedstawiałoby się to następująco… - I zaczęła się litania, dotycząca godzin, pięter i osób. W tym czasie Victor zdążył uśmiechnąć się nikle, na wieść o wachcie z Pansy we wtorki, a  Millie poczuła skurcz żołądka słysząc swoje imię zaraz po Randalla w środy. - …No i została nam para Malfoya i Addison Carter w poniedziałki, korytarz na siódmym… - Hermiona zastanowiła się, czemuż kartka musiała być tak pogmatwana. Nic nie było ustawione chronologicznie. 

- Ja. Razem. Z nim? – Dopytała oniemiałym głosem Addie, rozdzielając każdą część. Jej błękitne oczy wyrażały głęboki żal do twórcy planu. – Nie – Rzuciła w powietrze, stanowczo kręcąc głową na boki. – Nie! Na pewno nie, Hermiono, nie zniosę z nim dwóch godzin każdego początku tygodnia, nie ma takiej opcji! – Takimi i podobnymi piskami Addison zaczęła dzielić się ze wszystkimi w przedziale. Każda para oczu zwróciła się w jej kierunku. Draco uśmiechnął się cynicznie, prychając cicho w miarę jak oburzenie dziewczyny wzrastało.

Hermiona wpatrywała się jak oniemiała, mrugając raz po raz.

Natomiast Victor gniewnie zmarszczył brwi, zakładając ręce na piersi.

- Czy ta dziewczyna jest stale taka problematyczna? – W czasie gdy Gryfonka kłóciła się co sił o zmianę partnera, Victor odezwał się do stojącego nieopodal Jaspera, który ostrożnie pokiwał głową.

- …Nie wiem co mam poradzić, Addison – Hermiona z opanowaniem spojrzała na sztywną kartkę, namiętnie główkując. – No chyba, że… - Umilkła, żałując tych słów. Podniosła wzrok na wielkie, zbolałe oczy Addie, nim westchnęła. – Istnieje taka możliwość, że wymienimy się… - Westchnęła. - Ale wtedy masz piątek z Randallem Gilbertem. – Rzuciła powoli, uśmiechając się pokrzepiająco i nie zwracając uwagi na chichot chłopaka.

Addison oblizała dolną wargę, próbując podjąć decyzję. Miała co tydzień spędzać tyle czasu z tak nieodpowiednimi dla niej osobami… Tak bardzo zadufanymi w sobie, egoistycznymi…

- Randall to chyba mniejsze zło. – Wymsknęło się jej, a po paru chwilach było po wszystkim.

Hermiona siedziała sama w kołyszącym się przedziale, z bólem serca zmieniając osoby. Dźgnęła kawałek pergaminu różdżką, jednocześnie zaprowadzając  na niej porządek.

Poniedziałek: godzina: 22:00, korytarz na siódmym piętrze, Hermiona Granger (Gryffindor) i Dracon Malfoy (Slytherin)

~

Jeżeli dotarłeś/aś aż tutaj, bardzo dziękuję za poświęcony czas!
Prolog prezentuje się w taki sposób i jestem świadoma, że początek to początek i najpierw należy Was konkretnie wprowadzić w temat...Temat, który zapowiada się najnormalniej na świecie, ale nie mogę zagwarantować  zwyczajności w przyszłych rozdziałach!
Do zobaczenia już wkrótce, 
Wasza MoonSeer c: